Thursday, February 14, 2008

ಹೇಳದೇ ಬಂದು ಕೇಳದೇ ಹೋದವಳ ನೆನೆಯುತ...

‘ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಜಯ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೋದು ಶೇಕ್ಸ್ ಪಿಯರ್ ನ ನಾಟಕ ಅಥವಾ ಸಿನಿಮಾಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ.ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಾಂತ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ’.ಇದು ನನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಮಾತುಗಳೇ ಎಂದು ನನಗೇ ಸಂಶಯವಾಗುತ್ತಿದೆ.ಕಾರಣ ನಾನೂ ಒಬ್ಬಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದೆ.
‘ಟೈಂ ಪಾಸ್’ ಗಾಗಿರದೇ, ಜೀವನ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದೆ.ಎಲ್ಲಾ ಹುಡುಗರಂತೆ ನಾನೆಂದೂ ಹುಡುಗಿಯರ ಹಿಂದೆ ಸುತ್ತಿದವನಲ್ಲಾ.ನಾನವಳನ್ನು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ.ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣೋಟಗಳು ಅದಲು ಬದಲಾದಾಗ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು ಆಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿರುವಳೆಂದು.ಆ ಮಾತುಗಳು ಆಕೆಯ ಬಾಯಲ್ಲೇ ಬರಲಿ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದೆ.ಅದರ ಕರೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.ಕಾರಣ ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿಗಿಂತ ಸ್ನೇಹ ಮುಖ್ಯ.ಅದಲ್ಲದೇ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮಗಳಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲದವ ನಾನು.
ಆ ಸುದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಆಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಂದು ‘ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.ನೀನೆಂದಿಗೂ ನನ್ನವನೇ’ ಅಂದಳು. ‘ಈಗೆಲ್ಲಾ ನನಗದರ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಷ್ಟವಿಇಲ್ಲಾ’ ಎಂದು ಅವಳಿಗೆ ಬುದ್ದಿವಾದ ಹೇಳಿದೆ.ಆದರೂ ಹಠಾಮಾರಿಯಾದ ಆಕೆ ಬಿಡಲಿಲ್ಲಾ.ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕದಿಯುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದಳು.ನನಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಪಯಣಿಗನಾಗಿ ನಾನವಳಿಗೆ ಸಾಥ್ ನೀಡಿದ್ದೆ. ನಾನವಳನ್ನು ಮುಗ್ದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸತೊಡಗಿದೆ.ಅವಳಿಲ್ಲದೇ ನಾನಿಲ್ಲಾ ಎಂಬಂತಿದ್ದೆ.ಅವಳನ್ನು ನೋಡಡಿದ್ದರೆ ಏನನ್ನೋ ಕಳಕೊಂಡಂತೆ ಚಡಪಡಿಸುವ ಸ್ಥಿತಿ ನನ್ನದಾಗಿತ್ತು.
ಹೀಗೆ ‘ರೋಮಿಯೋ-ಜೂಲಿಯೆಟ್’ ನಂತೆ ಸಂತಸದ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಆಕೆ ನನ್ನಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯ ತೊಡಗಿದಳು.ನನಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡೂವುದಂತೂ ಕನಸಿನ ಮಾತಾಯ್ತು !ನನಗ್ಯಾಕೋ ಇದು ಅರ್ಥಾನೇ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲಾ.ನಾನೆಂದೂ ನಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ.ದೌರ್ಭಾಗ್ಯವೆಂಬಂತೆ ನನ್ನ ಸಿಮ್ ಕಾರ್ಡ್ ಕಳೆದು ಹೋದಾಗ ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಲು ತೊಂದರೆಯಾಗಬಾರದೆಂದು, ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿ ಅದೇ ನಂಬರಿನ ಸಿಮ್ ಕಾರ್ಡ್ ದುಬಾರಿ ಹಣ ತೆತ್ತು ತೆಗೆದಿದ್ದೆ.ಎಲ್ಲಾ ಅವಳಿಗಾಗಿ ! ಆದರೆ ಇದುವರೆಗೂ ಆಕೆಯಿಂದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕರೆ ನನ್ನತ್ತ ಸುಳಿದಿಲ್ಲಾ ಎಂಬುವುದು ಬೇರೆ ವಿಚಾರ.
ಅವಳು ಎಲ್ಲಾದರೂ ಕಾಣ ಸಿಗುತ್ತಾಳೆಯೇ ಎಂದು ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆ.ಒಂದು ವರ್ಷವೇ ಕಳೆದಿತ್ತು ನಾನವಳನ್ನು ನೋಡದೇ.ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರೋ ಆಕೆಯ ಫೋಟೋ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗತೊಡಗಿದ್ದರಿಂದ ಬೇಸರವಾಗಿತ್ತು.ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಕಾಣ ಸಿಕ್ಕಳು.ನನಗೆ ಸಂತಸ ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ.ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋನಾಂತ ಅನಿಸಿತು. ಆದರೆ ಅನಿಸಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಕ್ಕಾಗಲ್ಲಾ ಅಲ್ವಾ...?
ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ.ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡೂ ಕಾಣದವಳಂತೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಳು.ಬೇಸರವಾಯ್ತಾದರೂ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡೆ.ಕೆಲದಿನಗಳ ನಂತರ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕಾಣ ಸಿಕ್ಕಳು.ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ.ಅಪರಿಚಿತರಂತೆ ಅಸಹ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡಳು.ಅಂದೇ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ಆಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾಳೆಂದು.
ನಿಸ್ವಾರ್ಥಿಯಾಗಿ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರತಿಫಲ ಕಂಡು ಮನ ಕರಗಿತು.ಇನ್ನು ಕೂತು ಅವಳನ್ನೇ ಜಪಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲಾಂತ ಅರಿವಾಯಿತು.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವಳನ್ನೂ, ಆ ಸವಿ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಚಿವುಟಿ ಹಾಕಲು ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೆಟ್ಟ ಕನಸೆಂಬಂತೆ ಮರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.ಆ ಸವಿ ನೆನಪುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮರೆಯಲು ಸಾದ್ಯವೇ...?

1 comment:

ardhasatya said...

E BLOG FULL ODI AAYTU.........