Monday, October 31, 2011

ನನ್ನವಳ ಸಿಹಿ ಮುತ್ತು...


ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ನನ್ನವಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಗಾಗಿ ಏನಾದರೂ ಕೊಡು ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಆಕೆ ಕೊಟ್ಟ ಮರೆಯಲಾಗದ ನೆನಪಿನ ಕಾಣಿಕೆ ಇದು. ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು ಎಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರತೀ ದಿನ ನನ್ನೆದೆಯ ಮೇಲೆ ಆ ಸಿಹಿ ಮುತ್ತುಗಳನ್ನಿಟ್ಟು ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಅದು ಕೊಡುವ ಸುಖವೇ ಬೇರೆ. ಅವಳ ತುಟಿ ಮುದ್ರೆಯ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಬರಹಗಳೇನಿದ್ದರೂ ಜುಜುಬಿಯೇ. ಭಾವನೆಗಳು ತೀವ್ರವಾದಾಗ ಅದನ್ನು ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಲು ಕಷ್ಟವಂತೆ. ಭಾವನೆಯ ಲೋಕದೊಳು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಬರಲಾ... ಆ ಸಿಹಿಮುತ್ತನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇನೆ. ಕೊನೆ ಉಸಿರಿರುವವರೆಗೂ...